Home | Contact | Mijn account | RSS | |
|
Koeien verplicht in de wei op voorstel PvdD23 februari 2017
Een meerderheid van de 2e Kamer steunde 23 februari een voorstel van de Partij voor de Dieren met de strekking 'Koeien verplicht in de wei'. PvdD Kamerlid Esther Ouwehand kreeg onder meer de PvdA, D66 en de SP mee. In een van de commentaren hierover lees je dat Jaco Geurts van het CDA dit slecht nieuws vindt en dit sollen met de landbouw noemt.Lees verder op Salland Centraal Jan Overesch stelt echter in een opinie-artikel op Salland Centraal dat grondgebonden veeteelt wel degelijk de goede (want natuurlijke) richting is, maar tekent wel aan dat er gebrek aan kennis is over het managen van koeien in de wei. Hij noteert dat het landbouwonderwijs zich daaraan zal moeten aanpassen en registreert een behoefte aan scholing op het gebied van bodemvruchtbaarheid, biodiversiteit, milieu en natuur. Ook zullen de boerenorganisaties als LTO en Het Agrarisch Jongerencontact hun houding wel wat moeten bijsturen. Nog heel wat te doen dus, terwijl de koeien al verplicht in de wei lopen. Dat geeft te denken. Wat gaan al die extra koeien eten in de tijd dat de bodemvruchtbaarheid nog niet op orde is? Kunnen ze wel voldoende voer opnemen, ondanks decennialang strooien met chemische middelen? Dat heeft een zware wissel getrokken op de bodemvruchtbaarheid en het humusgehalte is niet zomaar terug op het niveau waarop koeien gezond kunnen blijven in de wei. Vanuit dat oogpunt bekeken zou het wellicht beter geweest zijn niet eerst de koeien de wei in te sturen, maar eerst een wet aan te nemen die het landbouwonderwijs met de neus in de goede richting zou zetten (het enkele goede docent-initiatief niet te na gesproken). Nu zou het zomaar kunnen gebeuren dat de koeien er niet meer zijn als de baasjes hun kennis over de bodem hebben bijgespijkerd en meer idee hebben gekregen bij het begrip koolstofkringloop. Wat de nu aangenomen wet gaat betekenen voor het aantal in de nabije toekomst niet meer renderende bedrijven is geen moeilijke vraag. Iets lastiger is het een beleid te bedenken waarbij het aantal jaarlijks stoppende boeren niet nodeloos verder wordt opgeschroefd. De RABO-bank is al succesvol genoeg op dat vlak, terwijl we onze boeren juist hard nodig hebben, met name de gezinsbedrijven. |
|
|||||||||||||
|
|
|